Route langs 10 prachtige stenen bruggen in Zagoria

In het noorden van Griekenland, in het Pindosgebergte, ligt Zagoria (Zagori). Dit gebied ligt in Epirus, 1 van de 13 periferieën van Griekenland. Epirus grenst in het noordwestelijke deel van Griekenland aan Albanië en is de meest bergachtige regio van het land. Vooral de vele oude bruggen in Zagoria en de specifieke stijl van huizen bouwen zijn typerend voor de regio. De huizen hebben allemaal dezelfde grijze kleur en de daken zijn bedekt met leistenen, die plat op elkaar gestapeld zijn.

Doordat het bergachtige gebied moeilijk te bereiken is hebben bewoners van de afgelegen bergdorpen altijd weinig te vrezen gehad. Waarschijnlijk is die ontoegankelijkheid de reden geweest dat Epiroten hier ooit zijn gaan settelen toen ze in de 15e eeuw op de vlucht waren voor de Turken. Ondanks het feit dat er nu goede wegen zijn is Zagoria nog steeds niet heel gemakkelijk te bereiken. De bruggen in Zagoria, de cultuur, de bouwstijl en de diverse ecosystemen in het gebied hebben ervoor gezorgd dat Zagoria, of eigenlijk Zagori, in 2014 een plekje heeft gekregen op de tentative list van UNESCO.

Bruggen in Zagoria

In Zagoria (Zagori) zijn meer dan 40 bergdorpjes te vinden, die door middel van bergwegen met elkaar verbonden zijn. Echter zijn de meeste wegen pas aangelegd in de jaren ’50. Tot die tijd werd gebruik gemaakt van stenen boogbruggen en wandelpaadjes die de dorpen als een uitgebreid netwerk met elkaar verbonden. Meer dan 160 bruggen in Zagoria zijn bewaard gebleven en verkeren over het algemeen in zeer goede staat. De meeste stenen boogbruggen zijn gebouwd in de 17e en 18e eeuw om makkelijker van het ene naar het andere dorp te komen. In veel gevallen vervingen de stenen bruggen houten bruggen, die het boven het water toch zwaar te verduren hadden. Je kunt je voorstellen dat er voor de bewoners van dorpen een wereld open ging als er eenmaal een brug aangelegd was.

Bruggen werden meestal gefinancierd door rijke en/of vooraanstaande personen uit een dorp. De brug kreeg daarna dan ook de naam van de persoon die de aanleg van de brug had bekostigd. Doordat de bruggen met goede materialen gebouwd zijn en er gebruik gemaakt is van een specifieke bouwwijze zijn heel veel bruggen nog helemaal intact. Echt een staaltje vakmanschap!

De mooiste bruggen van Zagoria

Welke bruggen in Zagoria je echt zou moeten zien is lastig te zeggen. Alle bruggen zijn mooi en hebben iets speciaals. Dat niet elk verhaal van elke brug bewaard is gebleven blijkt wel, bij veel bruggen is namelijk niets terug te vinden. Geen bord met informatie, geen naam en geen bouwjaar. Bij een aantal bruggen is dit wel het geval, zoals je hieronder zult zien. Persoonlijk vind ik de bruggen zonder bord veel mystieker aandoen dan de “bekende” bruggen met naam. Als je even in de buurt bij zo’n brug verblijft gaat je fantasie met je aan de haal en bedenk je van alles bij zo’n brug. Alleen de gedachte al hoeveel mensen gebruik hebben gemaakt van zo’n brug. Hoe lang heeft de bouw geduurd? Hoe blij waren die mensen wel niet wanneer zo’n brug eenmaal klaar was? Misschien was zo’n afgelegen brug wel de perfecte plek voor een geheime date?

Bruggen in Zagoria als filmdecor

Dat romantische beeld blijkt nog altijd om die bruggen heen te hangen. Niet zo gek dus dat de bruggen van Zagoria veelvuldig worden gebruikt als locatie voor film- en fotoshoots. Zo werd er bij de Captain Bear bridge tijdens ons bezoek gefilmd en was de Plakidas bridge de dag ervoor zelfs niet te bereiken omdat er een gigantische filmset van gemaakt was.

Route langs 10 bruggen in Zagoria

Wij rijden vanuit onze verblijfplaats Mikro Papingo (Mikro Papigko) een route van ca. 4 uur om de bergketen Astraka heen, waarbij we langs verschillende boogbruggen komen. Verblijf je op een andere plek dan kun je de route natuurlijk rijden zonder de weg naar Mikro Papigko te pakken. Dat scheelt je ongeveer een uur (heen en terug). Op de aangegeven route kom je langs kleine, verscholen bergdorpen waarbij je je afvraagt hoe die mensen hier kunnen wonen in deze tijd. Zó afgelegen! Geen winkels, geen benzinepomp. Alleen huizen en verder niets. Maar de uitzichten zijn subliem, echt super mooi. Wat een prachtig gebied!

Conditie van de wegen rondom Astraka

Iets om bij stil te staan – Ik moet wel zeggen dat ik tijdens de route door de bergen niet overal helemaal gerust was, in onze kleine huurauto (Seat Mii). De weg was op veel plekken erg slecht (stukken asfalt weggezakt) en er was heel veel steenval. Zo kwamen we langs de weg een BMW X5 tegen met een ingedeukt dak en gesneuvelde ramen… Tijdens onze rit hadden we boven in de bergen regen, sneeuw en veel mist, waardoor het zicht slecht was. Niet handig met veel rotsblokken op de weg en een enorme afgrond naast je. We kwamen welgeteld 1x een rijdende auto tegen en dit was een patrouille wagen, die heen en weer rijdt om de conditie van de weg in de gaten te houden. Het is dus (in de winter en in het heel vroege voorjaar) een route voor mensen die wel van een beetje uitdaging houden. Ik was samen met mijn man en wij zijn altijd overal wel voor in maar nu had ik toch diverse keren zoiets van “is dit nu wel echt nodig”. Het gaat vooral over het stuk tussen Konitsa en Vrysochori.

Konitsa bridge of Aoos bridge

De eerste brug op de route die ik hier uitlicht is de Konitsa brug. In de buurt van de stad Konitsa liggen meerdere bruggen over de Aoos rivier, maar de Konitsa brug is verreweg de meest imposante. De brug is vooral bijzonder door de overspanning die wordt behaald met maar 1 boog. De rivier is op deze plek 40 meter breed en de brug is met een hoogte van 20 meter 1 van de grootste 1 boogbruggen van de Balkan. De brug werd bekostigd door een bankier en een aantal rijke Moslims en Christenen uit Konitsa. De brug stond na oplevering in 1871 bekend als een meesterwerk, aangezien Turkse ingenieurs eerder niet was gelukt op deze plek een brug te bouwen. De brug is dermate goed gebouwd dat pogingen om de brug op te blazen tijdens de Grieks-Italiaanse oorlog op niets uitliepen.

Onder de brug hangt nog steeds de bel om mensen te waarschuwen voor veel wind. Heel handig, ook nu nog :-) De brug is erg smal en er zijn lage muurtjes aan de zijkanten gemetseld, aan het begin van de brug maar ook bovenop de brug. Er zullen in het verleden best wel eens wat mensen naar beneden gevallen zijn, dat kan bijna niet anders! Vanuit het centrum van Konitsa kun je gemakkelijk naar de brug toe lopen. Aan de andere zijde van de brug is beperkte (gratis) parkeergelegenheid.

De weg van Konitsa naar Vrysochori

Vanuit Konitsa rijden we verder de bergen in richting van Vrysochori. De weg ligt hier op ongeveer 1200 meter hoogte maar geregeld voelt het als veel hoger. Dat zal voornamelijk komen door de dichte mist en de ruige landschappen, waar op sommige plekken nauwelijks iets groeit. Op veel plekken is de weg slecht en groeien er planten in de scheuren van het asfalt, midden op de weg. Het is continue een kwestie van naar beneden gevallen stenen, op de weg groeiende planten en stukken weggezakt asfalt vermijden.

Bij helder weer zie je vanaf hier de Smolikas liggen, met 2637 meter de hoogste berg in het Pindosgebergte en de op één na hoogste berg van Griekenland. In dit deel van Griekenland en nog een stukje zuidelijker zijn diverse skigebieden te vinden. Op deze route rijden we door een paar van deze gebieden heen, waar het nog niet zo lang gesloten lijkt. De meeste sneeuw is weg maar er zijn diverse plekken waar nog behoorlijk wat ligt. Leuk om te zien en iets wat je helemaal niet zou verwachten in Griekenland!

Boogbruggen zonder naam

Onderweg komen we vooral wat kleine boogbruggen tegen. Schattig zijn ze! Deze kleine bruggen in Zagoria nodigen echt uit om te bestuderen hoe zo’n brug nou in elkaar zit. Met een architect op pad betekent geregeld kijken naar details van bouwwerken en dus ook van bruggen. Het is echt prachtig gemaakt, al vraag je je af hoe ze hier vroeger met karren en/of paarden overheen gingen. De meeste bruggen zijn ontzettend smal en de grotere bruggen zijn ook nog eens heel steil. De bruggen zonder naam hierboven en hieronder komen we tegen langs de weg vóór en na Vrysochori.

Plakidas bridge of Kalogeriko bridge

We komen weer aan in een gebied waar de wegen beter zijn en de Plakidas bridge is de volgende brug waar we stoppen. Plakidas is waarschijnlijk één van de meest bekende bruggen van Zagoria, door zijn 3 bogen. De brug wordt ook wel Kalogeriko genoemd, wat betekent “van de abt”. De brug kreeg de naam doordat de abt van het klooster in het nabij gelegen dorp Kipoi de herbouw van de voorheen houten brug financierde. Toen later in de 19e eeuw de brug een opknapbeurt kreeg door Alexis Plakidas kreeg de brug zijn huidige naam. Vanaf de parkeerplaats is er een kort wandelpad naar de lager gelegen brug en vooral met mooi weer is het een fijne plek om even te verblijven.

Petsioni’s bridge

Een brug waar je zo voorbij zou rijden is Petsioni’s bridge. Het is dat er een klein bord langs de kant van de weg staat :-) De brug ligt verscholen in het bos, waar een kort wandelpad naartoe loopt. Als wij er zijn is het allemaal kaal en dor, maar ik kan me voorstellen dat deze brug in de zomer echt een plaatje is. In dit deel van Zagoria vlakbij Tymfi (centraal Zagoria) liggen overigens echt veel bruggen dicht bij elkaar. Goed om je heen kijken dus als je hier met de auto rond rijdt.

Lazaridi Kontodimou bridge

Een prachtige brug is ook de Lazaridi Kontodimou brug. Deze boogbrug ligt ook iets verstopt in een kloof, je ziet hem niet vanaf de weg liggen zoals de Kokori brug hieronder. Een paar meter boven het water ligt een wandelpad wat je naar deze prachtige brug brengt. Wij brengen hier aardig wat tijd door. Het zonnetje komt een beetje achter de wolken vandaan en het is er zo fijn en rustig. Het is een heel fotogenieke brug en ook hier vraag ik me af hoe het er in de zomer uit zal zien. Feeëriek denk ik!

Kokori bridge of Noutsou bridge

De Kokori brug, ook wel Noutsou brug genoemd, is net als Plakidas een bekende brug en hoogstwaarschijnlijk komt dit omdat de brug meteen langs de weg ligt. Hierdoor is hij makkelijk te bereiken voor bezoekers, die hun auto aan weerszijden van de brug kunnen parkeren. Vanaf de weg kun je een rondje lopen over de brug en weer terug naar de geparkeerde auto. Ook deze brug is een plaatje. De bruggen verschillen toch erg van elkaar. Zo hebben ze niet allemaal een mooie ronde boog, bij sommige is de boog wat puntig in het midden. Dit heeft te maken met de hoogte en met de overspanning. Vooraf werd het natuurlijk allemaal berekend maar soms kwam het toch niet helemaal lekker uit met de stenen en kon men de brug niet mooi rond afmaken. Voor de stevigheid maakt het niet uit, dat blijkt. De bruggen staan nog steeds en er lopen nog steeds veel mensen overheen :-)

Captain Bear bridge

De Captain Bear brug was niet te bezoeken op de dag van onze autorit om de Astraka bergketen heen doordat er werd gefilmd, vandaar dat we deze brug een dag later nog bezoeken op weg naar de kloosters van Meteora. Deze brug is echt idyllisch en ik kan me voorstellen dat dit plekje vaak het decor vormt voor scènes uit film of voor fotoshoots. De brug is vernoemd naar Captain Georgios Lepidatos, die eind 19e eeuw veel betekend heeft in de Grieks-Ottomaanse oorlog en in de Macedonische strijd van 1905. De man had een groot postuur en vocht als een beer: vandaar zijn bijnaam Captain Bear.

Een onbekende kleine brug komen we tegen iets voorbij de Captain Bear bridge. Het bord ter plaatste bevat alleen Griekse tekst en zelfs Google translate kan me niet helpen. Het is een mooie brug en vanaf de brug leidt een pad je naar een klein verlaten gebouw. Een mooie plek die je goed ziet liggen vanaf de weg.

Anastasios Lolis bridge

Misschien wel het mooiste plekje voor een brug is Lakos, tussen Mikro Papingo en Megalo Papingo in. Hier torenen de toppen van Astraka boven het landschap uit en je hebt er prachtige rotsformaties. De brug op de foto werd gebouwd in 1854 door Anastasios Lolis. De brug zelf vind ik zeker niet de mooiste die ik heb gezien in Zagoria, maar het totaalplaatje is echt geweldig. Via de brug kun je een stukje afsnijden wanneer je wandelt van Mikro Papingo naar Megalo Papingo of omgekeerd. Sowieso is dit gebied in Zagoria echt een aanrader. Mikro Papingo ligt ontzettend afgelegen en je moet behoorlijk wat haarspeldbochten trotseren voor je in het dorpje aankomt. In de zomer schijnt het hier best druk te zijn maar in het vroege voorjaar wanen wij ons hier echt alleen op de wereld.

Benieuwd naar nog meer moois op het vasteland van Griekenland? Kijk dan eens naar deze roadtrip door noord Griekenland waarin je een groot deel van het vasteland doorkruist.